Bij het vastnemen van een kinderboek over de boerderij is de kans heel groot dat je daar Ferme NeElke in herkent. Dat beschouwen we als een compliment want in die boekjes staat dierenwelzijn vooraan en lopen veel verschillende diersoorten vrolijk door elkaar. Er staan veel hagen en bomen, er is een moestuin, fruit,... Kortom, er is een grote diversiteit en alles lijkt mooi in harmonie. 

Maar laten we eerlijk zijn. Eigenlijk zouden we die boekjes uit de boekhandels en bibliotheken moeten halen want deze idyllische harmonieuze boerderijtjes bestaan bijna niet meer. Alles is zo gespecialiseerd geworden dat je nu boekjes zou moeten schrijven over: 'Tiny gaat naar de rundvleeskweker', 'Tiny gaat naar de melkboer', 'Tiny gaat naar de varkensboer', 'Tiny gaat naar de eierboer', en ga zo maar door...

Het is zelfs zo ver gekomen dat deze boerderijtjes van in de kinderboekjes niet meer kunnen bestaan zonder hulp van de gemeente of via een ander inkomen. Je kan jezelf de vraag stellen: Waren die optimalisatie en schaalvergroting wel zo'n goed idee?